vrijdag 21 augustus 2009

Gekko's & Voorspoed.

Achter de boekenkast woont een monstergekko. Ik zweer het je, het beest is zo groot als een teckel. Op zich vinden we het niet zo erg, dat hij daar woont. Gekko’s zijn niet alleen mooie, maar ook nuttige diertjes, die insecten eten. En die zijn er hier in overvloed, terwijl augustus de koele, droge maand is. Kun je nagaan hoe het hier is als de tropische regenbuien beginnen te kletteren!
Dus als ons huisdier ons wakker maakt midden in de nacht, door luidkeels zijn naam door de donkere woonkamer te laten schallen, vind ik hem niet zo lief meer. Ik herinner mezelf eraan dat hij daar eenzaam en alleen op zijn vaste plekje achter de boekenkast nuttig werk uitvoert. Af en toe steekt hij zijn tong uit en haalt een hele hoop muggen in een keer naar binnen. De schat!
Op een keer zagen we zijn kop een klein stukje boven de kast uitsteken en daar schrokken we wel een beetje van. Uiteindelijk heb ik de moed bijeen kunnen schrapen om met mijn camera zo dichtbij mogelijk te gaan staan en zover mogelijk in te zoomen. Iets in mij verwachtte dat hij ons op een dag op zal eten, wat natuurlijk de grootste flauwekul is. Gekko’s staan erom bekend dat ze behalve heel nuttig ook erg schuw zijn.
De foto bewees mijn theorie dat hij daar maar vliegjes naar binnen zit te slurpen. Let op zijn slappe pootjes, die werkeloos langs zijn kwabbige lijf lijken te hangen. Geen wonder, als je bewegingsterrein zich tot twee vierkante meter beperkt!


Normaliter zijn het hele gracieuze beestjes om te zien. Om die reden gebruiken de Balinezen ze veelvuldig om af te beelden op hun kunst- en nijverheidsprodukten. Als ik `s avonds om me heen kijk, zie ik er altijd wel een paar over het plafond schieten, onderwijl vliegjes, spinnetje en mugjes naar binnen werkend. Ik bewonder dan hun sierlijkheid en snelheid. Vooral de als handjes gevormde pootjes, die ervoor zorgen dat de zwaartekracht ze niet te pakken krijgt, vind ik prachtig.
Balinezen zullen een gekko niet zo snel doden. Dat heeft niet zozeer met insecten te maken, maar met geloof. Gekko’s worden gezien als “huisgoden“ die bescherming bieden tegen de boze buitenwereld, of op zijn minst als symbool van goedheid en geluk. In een plaatselijk sufferdje las ik een verhaal over een gezin waarvan de man des huizes een gekko doodde. Binnen een dag na de ˝moord˝ begonnen de problemen; op financieel vlak en in de relatiesfeer. De misère was pas afgelopen nadat er op gepaste wijze eer aan het slachtoffertje was betoond door middel van het leggen van offers.
Het is sowieso niet ongewoon dat er offers voor huisgekko’s worden gelegd. Daarmee wordt het doel beoogd dat ze voor voorspoed in de huiselijke sfeer zorgen en de nodige nachtrust. Wellicht is dit waar wij in gebreke zijn gebleven....

Geen opmerkingen:

Een reactie posten