Green School, Zo Groen, Zo Groen.

In het internationale onderwijswereldje is de Green School een begrip. Duurzaamheid is in de mode en het valt niet te ontkennen dat zij mijlenver voorop lopen. Het project zou zo bijzonder zijn, dat er rondleidingen over de campus georganiseerd worden. Op naar de KulKul Campus, om mij onder een gezelschap van bezoekers met een architectonische of educatieve achtergrond te scharen. De school beweert de enige in haar soort te zijn; met vernieuwend, holistisch en groen onderwijs.
Als ik vanaf de parking de overkapte brug over de rivier oversteek, bereik ik letterlijk een andere wereld. De Green School baadt niet alleen in het groen, ze doen er ook alles aan om het in de praktijk uit te voeren. Zo verbouwen zij 60% van alle voeding zelf, maken hun eigen chocolade en staat er een vortex generator op het terrein die de school door middel van waterkracht van stroom zou moeten voorzien. Helaas heeft de aardbeving in september daar een stokje voor gestoken. Daarnaast wordt er gegarandeerd dat 20% van de leerlingen uit lokale bevolking bestaat: er worden beurzen verstrekt aan veelbelovende studenten van plaatselijke scholen. Veel hilariteit vanwege de toiletten, elke met twee potten: één voor "pee" en één voor "poo", respectievelijk gebruikt om planten water te geven en te bemesten.
De campus bevindt zich op een prachtige lokatie, midden op het eiland waar Bali op haar weligst is. De klaslokalen zijn open zodat alle leerlingen vanuit de klas zo de natuur instappen en vice versa, naar valt te vermoeden! De bijnaam van de school is „Bamboeschool“ en de reden daarvoor laat zich gemakkelijk raden. Gebouwen zowel als meubilair zijn ervan gemaakt. Het pronkstuk, genomineerd voor prestigieuze architectuurprijzen is de „Kathedraal“ in het midden van de campus. Het grootste bamboe gebouw ter wereld maakt indruk, vooral als je in het midden staat en omhoog kijkt naar de ingenieuze constructies...
De bamboe palen zijn gegraveerd met namen van sponsoren. Voor de prijs van minimaal 100 dollar (tegenwoordig nog maar zo’n 60 euri) wordt je naam vereeuwigd in het hart van de Green School. Wie even de tijd neemt rond te kijken ziet dat het niet de minsten waren die je hier voorgingen: Donna Karan, Thomas Friedman, Ben (van Ben & Jerry) en David Copperfield. Tijdens ons bezoek bungelde een medewerker hoog in de nok van het gebouw. Een sponsor wilde zijn naam daar vereeuwigd zien..

De klaslokalen hebben slechts een dak en geen muren. De kinderen zitten aan bamboe bureaus op bamboe stoelen. Het oogt allemaal zeer esthetisch verantwoord. Een van de oprichters van de school, John Hardy, is inmiddels ook een bedrijf gestart dat onder meer bamboe meubelen en beeldhouwwerken verkoopt. Het idee doorsneden van bamboe stokken te gebruiken als decoratie vond ik even eenvoudig als mooi!

Ook aan het regenseizoen is gedacht: elke klaslokaal heeft een kuil in het midden waarover een latex tent staat die door middel van droge lucht omhoog wordt gehouden. Feest!
Jammer dat de rondleidingen na schooltijd plaatsvinden. Wat is een school zonder leerlingen? De ziel is eruit. Zeker voor degenen als ikzelf, die benieuwd zijn hoe de school van de toekomst eruit: onze rondleider laat zich namelijk ontvallen dat deze school met één been in de toekomst. Het weerhoudt me er niet van terug te denken aan alle kinderen die ik ooit lesgaf in minder bevoorrechte omstandigheden. Integendeel. Het lijkt mij niet voor de hand liggend dat hun kinderen zo gelukkig zullen zijn een school van de toekomst te kunnen bezoeken. Die gedachte maakt mij droevig, heel eventjes maar. Want het is bijzonder te mogen aanschouwen hoe de wereld er ook uit kan zien.